Menstruatieklachten

Menstruatieklachten kunnen variëren van milde krampen tot hevige pijn in de onderbuik, rug en dijen, de klachten worden ook wel menstruatiepijn of dysmenorroe genoemd. Naast fysieke pijn kunnen vrouwen ook last hebben van vermoeidheid, hoofdpijn, stemmingswisselingen en misselijkheid. Hoewel menstruatieklachten vaak als normaal worden beschouwd, kunnen ze soms een teken zijn van onderliggende aandoeningen. Dit is het geval als er te veel of te weinig bloedverlies is, de menstruatie vaker of juist minder frequent optreedt, of als er bloedverlies na de overgang plaatsvindt.

Verschillende klachten waarbij wij helpen

Cyclusstoornissen

Cyclusstoornissen zijn afwijkingen in de menstruatiecyclus van een vrouw. De menstruatiecyclus, die normaal gesproken tussen de 21 en 35 dagen duurt, kan door verschillende factoren verstoord raken. Dit kan leiden tot onregelmatige menstruaties (metrorragie), minder frequente menstruaties (oligomenorroe), uitblijven van de menstruatie (amenorroe), zeer lange of hevige menstruatiebloedingen (menorragie of hypermenorroe) of juist zeer lichte of dysfunctionele bloedingen. Dit laatste betekent onregelmatig of abnormaal bloedverlies zonder duidelijke organische oorzaak. Het kan variëren van onregelmatige lichte bloedingen tot zeer zware bloedingen.

Oorzaken van cyclusstoornissen:

Cyclusstoornissen kunnen verschillende oorzaken hebben, waaronder hormonale disbalans, stress, gewichtsveranderingen, polycysteus-ovariumsyndroom (PCOS), schildklierproblemen, en chronische aandoeningen zoals diabetes. In sommige gevallen kunnen organische afwijkingen zoals vleesbomen of poliepen of kanker ook leiden tot afwijkende bloedingen.

Diagnose en behandeling:

De diagnose van cyclusstoornissen begint meestal met een grondige medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek door uw gynaecoloog van Vera Medical Center, als nodig gevolgd door bloedonderzoek. Beeldvormende onderzoeken zoals echografie en GIS (Gel Installation Sonography) kunnen worden gebruikt om organische afwijkingen op te sporen.

De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak en kan variëren van hormonale therapieën, zoals anticonceptiepillen, tot veranderingen in levensstijl, zoals gewichtmanagement en aanpassingen in dieet en lichaamsbeweging. In sommige gevallen kan een chirurgische ingreep nodig zijn om vleesbomen of poliepen te verwijderen.

Cyclusstoornissen kunnen een grote impact hebben op de gezondheid en het welzijn van vrouwen. Vroege diagnose en behandeling zijn essentieel om complicaties te voorkomen en de levenskwaliteit te verbeteren. Blijf niet lang wachten met uw klachten, bespreek dit met uw huisarts, die als nodig u kan verwijzen naar een gynaecoloog.

Hevig menstrueel bloedverlies

De meest voorkomende cyclusstoornis is Hevig menstrueel bloedverlies (HMB), en houdt in dat vrouwen tijdens de menstruatie meer bloed verliezen dan zij gewend zijn. Ongeveer 10-35 procent van de vrouwen geeft aan hevig menstrueel bloedverlies te hebben. Dit kan leiden tot symptomen zoals vermoeidheid, bloedarmoede en aanzienlijke verstoring van het dagelijks leven. Een veelvoorkomende oorzaak van HMB is de aanwezigheid van een of meerdere myomen, ofwel vleesbomen.

Klachten

  • Zeer zware menstruaties waarbij meer dan één maandverband of tampon per uur nodig is.
  • Langdurige menstruaties die langer dan 7 dagen aanhouden.
  • Grote bloedstolsels in het menstruatiebloed.
  • Vermoeidheid en zwakte door bloedarmoede als gevolg van overmatig bloedverlies.
  • Pijnlijke menstruaties met intense buikkrampen.
  • Beperking in dagelijkse activiteiten vanwege de zware en langdurige bloedingen.
  • Kortademigheid door een lage ijzer- en hemoglobinewaarde.
  • Irritatie of huiduitslag door het constante gebruik van maandverband of tampons.

Behandeling

Hormoonspiraal of hormoon IUD (Intrauterine device) is een veelgebruikte behandeling voor HMB. Het hormoon levonogestrel, die het spiraaltje afgeeft, vermindert de dikte van het baarmoederslijmvlies, waardoor de menstruaties lichter en minder pijnlijk worden. Het gebruik van de hormoonspiraal kan de menstruatie aanzienlijk verminderen en in sommige gevallen zelfs volledig stoppen. Dit maakt het een effectieve optie voor vrouwen die last hebben van hevige menstruaties, vooral wanneer chirurgische ingrepen vermeden moeten worden. Bij het vermoeden van een myoom of poliep kan een hysteroscopie worden uitgevoerd om de diagnose te bevestigen en eventueel direct verwijdering uit te voeren. De anticonceptiepil of medicijnen zonder hormonen kunnen ook een goede keuze zijn om bloedverlies te verminderen. Als bovengenoemde behandelingen niet werken of niet gewenst zijn, kan het baarmoederslijmvlies verwijderd worden. Immers, als van dit slijmvlies weinig of niets meer over is, kan het ook niet worden opgebouwd en bij de menstruatie afgestoten. Deze behandeling komt alleen in aanmerking als de vrouw geen kinderwens meer heeft. Als dat niet het gewenste resultaat oplevert, is de laatste optie de baarmoederverwijdering. Wanneer u last heeft van hevig menstrueel bloedverlies, bespreek dat met uw huisarts en als nodig met uw gynaecoloog om de beste behandeloptie voor uw situatie te bepalen.

Bloedverlies na de overgang

Bloedverlies na de overgang, ook wel postmenopauzaal bloedverlies genoemd, is een zorgwekkend symptoom dat optreedt nadat een vrouw de menopauze heeft bereikt. Dat is wanneer de vrouw langer dan een jaar niet meer ongesteld wordt. Elk bloedverlies dat na deze periode optreedt, wordt als abnormaal beschouwd en vereist nader onderzoek.

Oorzaken

Bloedverlies na de overgang kan verschillende oorzaken hebben, waaronder:
  1. Vaginale atrofie (atrofische vaginitis) Dit is een veelvoorkomende oorzaak, waarbij de vaginawanden dunner en droger worden door een afname van oestrogeen, wat kan leiden tot bloedingen.
  2. Poliepen: Goedaardige gezwellen in de baarmoeder of baarmoederhals kunnen bloedingen veroorzaken.
  3. Gebruik van medicijnen zoals tamoxifen, hormonen en bloedverdunners of pessaria.
  4. SOA infectie bijvoorbeeld een Chlamydia infectie komt ook soms voor.
  5. Endometriumhyperplasie: Dit is een verdikking van het baarmoederslijmvlies. Zonder behandeling kan dit in sommige gevallen leiden tot baarmoederkanker.
  6. Baarmoederhalskanker (cervixcarcinoom): Deze vorm van kanker kan lang onopgemerkt blijven, vooral als de vrouw niet aan het bevolkingsonderzoek (BVO) voor een uitstrijkje deelneemt.
  7. Baarmoederkanker (endometriumcarcinoom): Dit is de meest ernstige oorzaak van postmenopauzaal bloedverlies. Het risico op baarmoederkanker neemt toe met de leeftijd, en bloedverlies kan een vroeg symptoom zijn.

Hoewel niet alle gevallen van postmenopauzaal bloedverlies wijzen op een ernstige aandoening, is het essentieel dat elke vrouw die hiermee te maken krijgt, medische hulp zoekt. Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 10% van de vrouwen met postmenopauzaal bloedverlies gediagnosticeerd wordt met baarmoederkanker .

Diagnostiek

De huisarts maakt altijd een cervixuitstrijk voor cytologisch onderzoek om de cellen van de baarmoederhals te beoordelen. Daarnaast wordt een transvaginale echoscopie gemaakt om de dikte van het baarmoederslijmvlies te bepalen, daarvoor wordt de vrouw meestal verwezen naar een gynaecoloog.

Behandeling

Een van de grootste zorgen bij postmenopauzaal bloedverlies is de mogelijkheid dat veranderende cellen kwaadaardig worden. In gevallen zoals endometriumhyperplasie, waar er een abnormale verdikking van het baarmoederslijmvlies is, kan het risico op het ontwikkelen van baarmoederkanker toenemen als de aandoening onbehandeld blijft. Behandeling kan bestaan uit

  • Hormoontherapie: Bij vaginale atrofie kan een behandeling met oestrogeen, zoals vaginale crèmes of tabletten, helpen om het slijmvlies te herstellen en bloedingen te verminderen.
  • Verwijdering van poliepen: Als poliepen de oorzaak zijn, kunnen deze vaak eenvoudig worden verwijderd via een kleine ingreep door middel van hysteroscopie.
  • Behandeling van endometriumhyperplasie: Dit kan worden behandeld met progestageen om de verdikking van het baarmoederslijmvlies te verminderen en het risico op baarmoederkanker te verlagen.
  • Chirurgische ingreep: In ernstigere gevallen, zoals bij verdenking op baarmoederkanker, kan een hysterectomie (verwijdering van de baarmoeder) nodig zijn.

Blijf niet lopen met klachten en ga in gesprek met ons. Samen kijken we naar een passende behandeling.