Kinderwens

We spreken van een onvervulde kinderwens als een stel, ondanks regelmatig onbeschermd seksueel contact, er niet in slaagt om binnen een periode van een jaar zwanger te worden. Dit kan een emotioneel belastende ervaring zijn, met gevoelens van teleurstelling, verdriet en stress. Als er na één jaar van actief proberen nog geen zwangerschap is opgetreden, kan onderzocht worden of hiervoor een medische oorzaak te vinden is. Voor vrouwen ouder dan 35 jaar wordt dit criterium vaak verkort tot zes maanden, omdat de vruchtbaarheid na die leeftijd begint af te nemen. Bij het vaststellen van een onvervulde kinderwens kunnen zowel lichamelijke als hormonale oorzaken bij beide partners een rol spelen, en een medische evaluatie is dan vaak de volgende stap.

Verschillende klachten waarbij wij helpen

Onvervulde kinderwens

Een onvervulde kinderwens kan een emotioneel beladen en uitdagende situatie zijn voor stellen die graag een gezin willen stichten. Een van de mogelijke oorzaken van verminderde vruchtbaarheid bij vrouwen is het polycysteus-ovariumsyndroom (PCOS), een hormonale aandoening die de ovulatie kan verstoren. Andere oorzaken van vruchtbaarheidsproblemen kunnen onder meer endometriose, eileiderproblemen, of hormonale stoornissen zijn. Bij mannen kunnen factoren zoals een verminderde spermakwaliteit, hormonale afwijkingen, of anatomische problemen de vruchtbaarheid beïnvloeden.

Oorzaak

Om de oorzaak van de verminderde vruchtbaarheid te achterhalen, worden zowel de man als de vrouw vaak uitgebreid onderzocht. Bij de vrouw kan dit onder andere inhouden: bloedonderzoek om hormoonwaarden te meten, echografie van de baarmoeder en eierstokken, en een doorgankelijkheidsonderzoek van de eileiders (HyFoSy), waarbij een contrastvloeistof in de baarmoeder wordt gespoten om de eileiders te bekijken. Bij mannen wordt vaak een spermaonderzoek uitgevoerd om de zaadkwaliteit en -kwantiteit te evalueren.

Behandeling

Behandelingen voor een onvervulde kinderwens kunnen variëren afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Bij PCOS kan medicatie worden voorgeschreven om de eisprong te stimuleren. Andere behandelingen kunnen hormoontherapie, intra-uteriene inseminatie (IUI), of in-vitrofertilisatie (IVF) zijn. De HyFoSy-behandeling kan niet alleen diagnostisch zijn, maar soms ook een gunstig effect hebben op de vruchtbaarheid doordat het de eileiders ‘doet doorspoelen’.

Preconceptioneel advies

Het is belangrijk dat stellen met een kinderwens preconceptioneel advies krijgen, vooral als er sprake is van bestaande aandoeningen of als er medicijnen worden gebruikt. Sommige medicijnen kunnen de vruchtbaarheid beïnvloeden of schadelijk zijn voor de ontwikkeling van de baby tijdens de zwangerschap en borstvoeding. Het is daarom verstandig voordat u zwanger wordt uw medicijngebruik met de gynaecoloog te bespreken. Vaak kunnen medicijnen omgewisseld worden naar andere die niet of minder schadelijk zijn tijdens de zwangerschap. Ook over borstvoeding moet u advies inwinnen omdat veel medicijnen in de moedermelk overgaan. Daarnaast wordt het aanbevolen dat vrouwen die zwanger willen worden, dagelijks foliumzuur innemen om het risico op aangeboren afwijkingen bij de baby te verminderen.

Herhaalde miskraam

Herhaalde miskramen verwijzen naar het herhaaldelijk verlies van zwangerschappen, meestal gedefinieerd als het verlies van twee of meer zwangerschappen vóór de 20e week. Ongeveer 10-20% van alle vroege zwangerschappen eindigt in een miskraam, meestal vóór de 12e week van de zwangerschap. De oorzaak hiervoor kan vaak niet gevonden worden. Herhaalde miskramen kunnen veroorzaakt worden door verschillende factoren:
  • Chromosomale afwijkingen: Onregelmatigheden in het DNA van de embryo’s.
  • Anatomische afwijkingen: Bijvoorbeeld een afwijkende vorm van de baarmoeder, zoals een septum, of door een myoom
  • Hormonale problemen: Zoals een tekort aan progesteron.
  • Auto-immuun aandoeningen: Bijvoorbeeld antifosfolipidensyndroom.
  • Infecties: Zoals bacteriële vaginose of bepaalde virussen.

Diagnose

  • Bloedonderzoek: Om hormonale onevenwichtigheden of auto-immuunziekten op te sporen.
  • Hysteroscopie: Een procedure waarbij een dunne camera via de vagina in de baarmoeder wordt ingebracht om anatomische afwijkingen te onderzoeken.
  • Genetisch onderzoek: Bij beide partners om chromosomale afwijkingen te identificeren.

Behandeling

De behandeling van herhaalde miskramen hangt af van de onderliggende oorzaak:

  • Medicijnen: Voor hormonale onbalansen kan bijvoorbeeld progesteron worden voorgeschreven.
  • Chirurgische ingrepen: Zoals een hysteroscopie voor het corrigeren van anatomische afwijkingen of verwijderen van myomen en poliepen
  • Leefstijl- en dieetveranderingen: Gezonde levensstijl kan bijdragen aan het verbeteren van de kans op een succesvolle zwangerschap.

Asherman Syndroom

Asherman Syndroom is een aandoening waarbij er adhesies of verklevingen in de baarmoederholte ontstaan, meestal als gevolg van chirurgische ingrepen aan de baarmoeder, zoals een curettage na een miskraam of bevalling. Deze verklevingen kunnen de normale vorm van de baarmoederholte beschadigen en de menstruatiecyclus en vruchtbaarheid beïnvloeden.

Oorzaken

De meest voorkomende oorzaak van het Asherman Syndroom is een chirurgische ingreep waarbij het baarmoederslijmvlies beschadigd raakt. Dit kan optreden na:

  • Curettage: Bijvoorbeeld na een miskraam of abortus.
  • Operaties waarbij baarmoederholte geopend wordt
  • Keizersnede: In zeldzame gevallen kan ook een keizersnede bijdragen aan het ontstaan van adhesies.
  • Infecties: Soms kan een ernstige infectie in de baarmoeder leiden tot het ontwikkelen van adhesies.

Klachten

De symptomen van Asherman Syndroom kunnen variëren, maar veel voorkomende klachten zijn:

  • Onregelmatige menstruatie: afwezigheid van menstruatie (amenorroe).
  • Menstruatieproblemen: Abnormaal lichte of zware menstruaties.
  • Onvruchtbaarheid: Moeilijkheden om zwanger te worden of herhaalde miskramen.
  • Pijn: Soms kunnen vrouwen buikpijn of krampen ervaren.

Diagnose

De diagnose van Asherman Syndroom wordt meestal gesteld door middel van:

  • Hysteroscopie: Een kijkoperatie waarbij een dunne camera via de vagina in de baarmoederholte wordt ingebracht om adhesies direct te visualiseren.
  • Echografie: Kan helpen om structurele veranderingen in de baarmoeder te detecteren, hoewel het minder specifiek is voor adhesies.

Behandeling

De behandeling van Asherman Syndroom richt zich op het verwijderen van de adhesies en kan bestaan uit:

  • Hysteroscopische adhesiolysis: Een chirurgische procedure waarbij de adhesies worden verwijderd via een hysteroscoop. Deze procedure kan vaak tijdens een dagopname worden uitgevoerd, poliklinisch.
  • Hormonale therapie: Na de operatie kan hormoontherapie worden voorgeschreven om de baarmoederslijmvlees te helpen herstellen en de vorming van nieuwe adhesies te voorkomen. Met hetzelfde doel kan soms geadviseerd worden om tijdelijk spiraaltje te plaatsen.

Blijf niet lopen met klachten en ga in gesprek met ons. Samen kijken we naar een passende behandeling.